müdiriyyət — is. <ər.> Bir idarənin, müəssisənin, məktəbin başda müdir olmaq üzrə rəhbərlik edən yüksək orqanı; direksiya. Müdiriyyətə müraciət etmək. – Nəhayət, nə müəllimlər, nə sinif rəhbəri, nə də müdiriyyət <Varisin> başıpozğunluğunun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
direksiya — <lat.> xüs. Bir idarənin, müəssisənin, məktəbin, başda direktor olmaq üzrə, rəhbərlik edən yüksək orqanı; müdiriyyət. İnstitutun direksiyası. Teatrın direksiyası. Direksiyanın sərəncamı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
idarə — is. <ər.> 1. Hər hansı bir iş (dövləti, elmi, ictimai, ticarət, təsərrüfat və s.) sahəsinə baxan, müəyyən ştatı, müdiriyyəti olan təşkilat. Dövlət idarələri. Elmi tədqiqat idarəsi. Mərkəzi statistika idarəsi. İctimai idarələr. Sığorta… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kollektiv — <lat.> Ümumi məqsəd, yaxud birgə işləmək üçün birləşmiş adamlar toplusu. Elmi kollektiv. Bədii özfəaliyyət kollektivi. Vahid bir kollektiv yaratmaq. – <Almaz:> Gərək ellik varlansın, kollektiv varlansın. C. C.. // Bir müəssisə, idarə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müdirlik — is. Müdir vəzifəsi. Müdirlikdən çıxarılmaq. – <Uğurlu:> Mən öz müdirlik yerimi Əmiraslan babaya verirəm. S. R.. // Bax müdiriyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müştərək — sif. <ər.> 1. Ümumi, ellik, birgə; elliklə, ortaqlı, birgə görülən (aparılan); kollektiv. Müştərək iş. Müştərək əkin. – Bütün kənd Novruza müştərək kağız yazıb göndərdi. S. R.. // Zərf mənasında. Müştərək işləmək. Müştərək müqavilə –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəsmi — sif. və zərf <ər.> 1. Hökumət, müdiriyyət, vəzifəli şəxs tərəfindən və ya adından olan. Rəsmi sənəd. Rəsmi şəxs. Rəsmi danışıq. Rəsmi məlumat. – Rəsmi təftiş qırğı kimi <Balacayevin> üstünü almış(dı). S. R.. <Hümmət Yusifə:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xətti-hərəkət — is. <ər.> 1. köhn. Döyüşü hazırlama və aparma sənəti, döyüş üsulları; taktika. Düşmənin xətti hərəkəti. – <Nizami:> Biz, Fəxrəddinin göstərdiyi xəttihərəkətlə irəli getsək, fars və ərəb cahangirlərinin keçmişdə və bundan sonra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
